Rijtest: Spyker C8 Spyder

Door alle financiële perikelen rondom het merk en de overname van Saab, zou je bijna vergeten dat de Hollandse sportwagenfabikant Spyker met niets te vergelijken meesterwerken op vier wielen bouwt. Toch is de C8 Spyder méér dan ’n mooi kunstwerk. Het is vooral een beest van een auto die je het kippenvel over de rug jaagt.

Tekst & Productie: Viola Robbemondt voor House of TXT ©/ Foto’s: David de Jong

Het motto van de autofabrikant luidt: ‘Nulla Tenaci Invia Est Via’ wat vanuit het Latijn zoveel betekent als ‘Voor de volhouder is geen weg onbegaanbaar’.

Jeremy Clarkson noemt het interieur van de Spyker C8 Spyder ‘stunning’ en zei in Top Gear dat dit geen auto is voor kerels die met de rook om hun oren willen ‘gummen’ – hoewel dat absoluut tot de mogelijkheden behoort. Dit automobiel heeft subtielere charmes die meer passen in de wereld van de haute couture. Dat vertaalt zich als volgt: je trekt je Gucci pakje aan, stapt in je Manolo Blahniks, zet je Prada zonnebril op, pakt de designersleutel uit je Fendi handtasje en stapt, net als Jennifer Lopez, in je Spyker C8 Spyder om te dineren in het duurste hotel van de stad. Naar verluidt zetelen J.Lo’s beroemde billen wel eens op de passagiersstoel, want ze kocht de lichtgewicht aluminium auto met kerst 2005 voor haar (derde) echtgenoot Marc Anthony. Bij de laatste servicebeurt zaten er echter pas een paar honderd kilometers op, dus het stel kruist er maar zelden mee door het Hollywoodse. De automobiele creatie van Nederlands fabricaat wordt door zijn ultrarijke kopers – ook rapper Busta Rhymes en de nodige sjeiks kochten er een – nu eenmaal vaak als investering aangeschaft waardoor vele Spykers gedoemd zijn tot een leven in de garage. Als een van de weinige exclusieve automerken ter wereld is een Spyker vaak de vijfde of zesde auto in de collectie van deze ‘kunstliefhebbers’. De enige ‘slijtage’ die de auto’s dan ook oplopen zijn vettige vingervlekken waarmee de eigenaar en diens gasten de auto af en toe ‘aaien’. Niets ten nadele van verzamelaars, maar eigenlijk is het eeuwig zonde, want onder zijn opvallende lijf schuilt een ware atleet.

Hoewel de C8 geen rivaal is voor de Ferrari’s, Porsches en Lamborghini’s van deze wereld, is de beleving die je achter het stuur ondergaat geweldig. Dat begint al bij het instappen want de vleugeldeuren open je met een subtiel weggewerkt knopje aan de binnenkant van de buitenspiegels. Vervolgens laat je je op de in ruitjes-gestikte lederen Sparco-sportkuip zakken die je omsluit als een maatpak. Het uitzicht op het dashboard is adembenemend, simpel en toch enigszins frivool met het vele zogeheten ‘corked aluminium’ en de handgemaakte tellers en knopjes nodigen uit tot stil staren. Met zijn vele tuimelschakelaars geeft dit instrumentarium een dikke knipoog naar het vliegtuigverleden van Spyker. Alles aan de auto ademt exclusiviteit en hoewel sommige onderdelen worden gemaakt bij veelal Engelse fabrikanten zoals Frazero – die het ook voor merken als Bentley, Bugatti en Rolls Royce doet – heb je geen moment het idee dat er iets niet authentiek aan is. Elke Spyker wordt in Zeewolde met de hand gebouwd en is bij het verlaten van de fabriek al een collectors item.

Om te starten activeer je eerst met een tuimelschakelaar de stroom en drukt op de aparte startknop waarna de C8 je met zijn zeer karakteristiek klinkende, rauwe grom, laat weten het partytime is. Over zijn motor gesproken, die is van Duitse makelij, de 4.2 liter V8 van Audi ligt hier namelijk vlak achter de bestuurder. Hij werd ‘opgespijkerd’ naar 400 pk waarmee de auto in 4,5 seconden op de 100 km/h zit en een topsnelheid van 300 km/h kan bereiken.
De zestraps versnellingsbak is een kunstwerk op zich en laat zich nog het beste met een naakt vergelijken want hij bestaat voor het oog slechts uit een klein pookje en een stang waarmee het overigens zeer soepel schakelen is. Als ik per ongeluk een keer in z’n twee optrek, geeft de motor geen krimp en ik ben onder de indruk van z’n souplesse. Omdat de krachtbron, voor ideale gewichtsverdeling, vlak achter je rug ligt en er nauwelijks sprake is van isolatie, voel je zijn uithalen van top tot teen door je lijf trillen. De achterwielaangedreven auto blijkt zo lenig als een kat. Door de afwezigheid van tractie- en stabiliteitsregelingen breekt zijn kont snel uit en met wat extra gas laat hij zich ook weer gemakkelijk in het gareel brengen. Het is alsof je in een kart rijdt!

Toch zijn er ook minpunten. Zo laten experts weten dat het met de torsiestijfheid van dit model niet optimaal gesteld is. Zet ‘m met de rechterwielen op een stoep en je ziet de naden een beetje groter worden. Ook moet je om in dit kunstwerk te rijden geen moeilijk kapsel hebben, want de beschutting is beperkt. Je kunt de linnen kap er wel – handmatig – op zetten, maar dat kun je meer vergelijken met een soort paraplu om tijdens een Hollandse regenbui droog mee thuis te komen.
Wel apart maar zeer irritant voor kleinere bestuurders zijn de zijruiten die slechts gedeeltelijk naar beneden kunnen en in tweeën zijn gesplitst waardoor mijn ogen bij het naar links kijken iedere keer hun focus verliezen.
Je vergeeft het hem want zijn uiterlijk is oogverblindend. Hoewel zijn grille bij de eerste oogopslag wel iets weg heeft van die van ’n Aston Martin, is het ontwerp van deze cabriolet met niets te vergelijken. Opties zijn elegante Aeroblade wielen en voor het interieur zaken als gequilte lederen bekleding voor stoelen en dashboard, en Chronoswiss dashboard instrumenten. Ook kun je als connaisseur heel persoonlijke details zoals monogrammen laten aanbrengen. En: Spyker is het enige merk dat samenwerkt met het Franse designhuis Louis Vuitton die een speciale kofferset voor het kleine, doch zeer exclusieve Hollandse merk ontwierp.