Onder de carport: Toyota Prius III

Witgoed. Dat is het woord dat maar door mijn hoofd blijft spoken tijdens het berijden van deze parelmoerwitte Japanse ‘groene’ held. Ik moet het de Toyota’s nageven: de derde generatie van de Prius is een keurige auto geworden. Op vele vlakken verbeterd ten opzichte van zijn twee voorgangers: qua vorm bijvoorbeeld.

toyota-prius-opzij

Eindelijk is die onaangenaam hoge kattenrug verdwenen en is er plaats gemaakt voor een aaibaarder dier. Anno 2009 oogt zijn kont niet meer smaller dan de mijne (dat is echt onuitstaanbaar lelijk) en kijken zijn koplampen me niet meer des Downs aan, maar met een vleugje intelligentie en enthousiasme. Qua interieur: weg zijn die ‘op de bok’ stoelen waarop je wippend – en dat bedoel ik niet in de fijne zin van het woord – door het landschap deinde. Ze zijn vervangen door luxer exemplaren die meer een worden met je rug. En waarvan zelfs je lendenen ‘hoera’ gaan roepen om de verstelbaarheid van de steun.

toyota-prius-int

Natuurlijk is er qua techniek ook van alles verbeterd. Bij de uitreiking van de ‘1.8 Hybrid Synergy Drive Dynamic’ wordt me dan ook trots de persmap vol goed nieuws overhandigd. Het is indrukwekkend in zijn rechtschapenheid. Ik lees over een eerste plaats veroverd in klanttevredenheidsonderzoeken. Over 1.8 miljoen verkochte hybrides wereldwijd. Over accupakketten die een autoleven lang meegaan. En ik zie een foto van Prinses Maxima op de Toyota-stand op de RAI. Ook zij is in het wit. Witgoed.
Ook lees ik een klein beetje vuile was aan het adres van de concurrent: over dat Honda’s Insight 28% meer verbruikt en een 13% hoger verbruik vertoont dan de Prius. En ik zie vinnige staatjes met vergelijkingen; de Prius ten opzichte van de zuinigste Golf (1.4 TSI DSG) en de Passat (1.4 TSI Bluemotion). Uiteraard wint de Prius, first in it’s class…

toyota-prius-opbergvak

En hop, daar is het weer, dan oneerbiedige woordje: witgoed. En ik zie beelden van al die apparaten die je alleen aanschaft om hun praktische nut. Om die ketchupvlek uit je spijkerbroek te wassen. Om natte handdoeken te drogen. Om je vuile borden en pannen mee af te wassen of je tomaatjes koel te houden. Apparaten die – hoe innig ik ze na een zwemsessie of fijne maaltijd ook bedank – niet bepaald bedoeld zijn om te koesteren, te liefkozen of uit te laten om te spelen.

toyota-prius-pookje

Eigenlijk is het Prius eigen schuld dat dat woordje witgoed mijn brein in plopte. Moet hij dat geluidje maar niet maken! Dat geluidje dat je hoort als je er stilletjes mee door de straat komt zoeven, je voet van het gas haalt en vaart mindert om een bocht in te zetten. Dan gaat het namelijk van: ‘Wieeeeeehhhhh…’ Met de nadruk op de eerste drie letters en dan lager wordend in klank en afnemend in volume. Het is – verdomd als het niet waar is – precies hetzelfde geluidje dat de centrifuge van mijn wasautomaat maakt als hij klaar is met zijn wateruitwringende slingerwerkje. Vervolgens kreeg het oneerbiedige woordje een vaste plek in mijn hoofd door het geluid dat de achterste deuren maken als je ze opent en weer dichtgooit. Deng. Punt. Als het deurtje van mijn voorlader, ik zweer het je.

toyota-prius-kont

Als ik de deur van de garage op een ochtend na een te korte nacht open, staat de Prius daar te schitteren in al zijn witheid. Ik knipper met mijn ogen. Het is alsof ik nog niet ben ontwaakt uit een nare droom waarin mijn wasmachine van de Brinta heeft geslobberd, ‘s nachts de weg naar buiten heeft gevonden en onder de carport de Alfa heeft verslonden… Burp…

toyota-prius-handvat

Ik stel me voor dat de generatie na de onze in interactieve auto-journalen op internet (tijdschriften bestaan dan niet meer) prachtige verhaaltjes optikt over hybride sportwagens die niet ‘bulderen’, maar zachtjes wieeehen…. Als gecastreerde paardjes die nooit de geneugden van de lust hebben ervaren. Een wereld waarin pk’s en masculiene poken plaatsgemaakt hebben voor nul schadelijke CO2 en NOx uitstoot. Waarin iniemini-versnellingshandeltjes die je met een spierloos pinkje in de juiste stelling brengt worden aanbeden. En iedereen zich zacht zoevend door een geslachtsloze wereld verplaatst.
En hoewel dit beeld me met verdrietige tranen vervult, ben ik Toyota ook heel erg dankbaar. Dankbaar voor dit witte toekomstbeeld. Want in deze duale wereld bestaat er geen wit zonder zwart. En dus bedank ik Toyota voor het wit. En zie ik de twee uitersten nog zeker een paar generaties naast elkaar bestaan. De witte witgoedheld als boodschappenauto, voor ‘taxi’-ritjes en van A naar B in de file. En het ronkende Italiaanse stoeibeest voor het speelkwartier. Yihaaa! Laat het nog maar even zo, nog even… alsjeblieft…

13 Comments on “Onder de carport: Toyota Prius III

  1. Dat pookje! Alsof de kleurloosheid (in elke zin van het woord) van de auto daarmee gecompenseerd moet worden. Alsof dat überhaupt zou kunnen. Hahaha!
    En ook ik hoop op een gouden toekomst voor dit soort gebruiksvoorwerpen. Dan blijft er meer peut over voor het leuke spul 😉

  2. Met KR: als gebruiksvoorwerp OK opdat we kunnen blijven genieten met leukere auto’s van de brandstof.

    Maareh:
    [i]Anno 2009 oogt zijn kont niet meer smaller dan de mijne (dat is echt onuitstaanbaar lelijk)[/i]
    Die zin las ik een paar keer voordat ik doorhad wat je bedoelde. Het leek mij wel heel veel zelfspot maar je bedoelde het anders. Nu we het toch over kontjes hebben (ik dan); ook de RR Phantom heeft een veel te kleine kont maar die staat het erg goed.

    On topic: Qua looks vind ik de nieuwe prius er enorm op vooruit gegaan. Maar waarom zien we nooit meer Prius-sen van de eerste serie rijden? (die allerlelijkste met dat kleine kofferbakje erachter op)

  3. Hahaha…Witgoed!! Goed gevonden! Kunnen we deze straks ook bij de Expert & kornuiten kopen?? Dat is pas liberalisering van de automarkt!

    btw: je flesje Spa Blauw kleurt goed bij dat pookje, de enige 2 heldere kleuren in een verder zwart-wit interieur. Saai!

  4. Werd afgelopen zaterdag vroeg wakker en zag je bij Cartracks. Viola, je kont vind ik allerminst lelijk. Ook bij hoge snelheden rijdt de voorkant met weinig weerstand op weg naar veilige havens. Terwijl de achterkant het genot geeft van ruime zitplaatsen. De vorm is lekker in zijn vel. Inderdaad alleen die witte kleur. Groen of rood is tóch dé herkenning om een bijpassende milieufreak of computer expert achter het stuur of als bijrijder te vinden. Het gevaar bestaat dat dit model de juiste doelgroepen niet zal kunnen boeien. Ook dat geruisloze maakt het voor voetgangers en fietsers niet veiliger.

    Al Gore probeerde je kritiek vóor te zijn, door het vorige week dinsdag over een andere boeg te gooien in Oxford, Hij deed zijn best, ook al haalt hij veel zaken er bij, waaraan je niet direct denkt als je het over autorijden hebt. Wat blijkt nu? Een krampachtig vasthouden aan duurzame wasmachine systemen leidt tot zelfgenoegzaamheid, eenzijdige belasting en persoonlijke depressies. Mensen die meerdere liefdes in het leven ervaren, zelfs als ze moeten scheiden na een huwelijk zijn nog niet zo slecht. Things are not black and white. We need to heal the world in which we live in. The need for flexibility and adaptability to earthly chances needs new seekings in stead of old design tricks. Al Gore did his statements tuesday in Oxford, for the Smith school world forum on enterprise and the environment (see: blogs.nature.com/news/thegreatbeyond/2009/07/big_al_speaks_on_climate_and_n.html ). While we wait for him to proceed in neuroscience theory, we in the netherlands have some work underway developing new products for the balance of social economic and sustainable growth. Measures for new methods of upbringing of children are needed. Human fysical arts, health industry and permanent education at the workplace will benefit. An urgent quest is for co-parenting drivers so that children are brought to school by each parent after a divorce. That will give breathing space for a generation of people that brought the world internet communications, free music video, mobility and divorced children.

    Vast staat dat zuinigheid van auto’s wel goed is, al een al vanwege de besparingen. Tot welke verbeteringen die gaat leiden aan milieu-auto’s is onduidelijk. Via Twitter laat hij weten intussen in Australië te zijn. En wij samen mogen het hier dan uitzoeken. Phew!

  5. Beste Klassiekerrally,

    Door tijdgebrek kan ik me niet met de man bezighouden.

    In de stad op electriciteit rijden is voordelig, omdat met het remmen energie terug in de accu’s wordt geleverd. Auto’s die alléen op elektriciteit rijden, dus zonder brandstof-motor, hebben minder power, dus zullen vaak kleiner zijn. Gemis aan een brandstof motor, geeft een kleinere actieradius. En je wil toch graag op het platteland afstanden kunnen afleggen.

    Wat je ook kunt zeggen van de Prius III, omdat hij zowel elektrisch als op brandstof rijdt (hybride) combineert deze auto het zuinige rijden met een grote actieradius. Dus geschikt voor mensen die in de stad moeten zijn en/of in het groen wonen of er graag met weekenden of vakanties er op uit trekken.

  6. Wacht maar tot de prijs van olie echt explodeert. Wie nu nog niet in de gaten heeft dat we echt naar alternatieven voor fossiele brandstoffen en dan vooral olie moeten zoeken is toch echt een beetje bleu en niet meer helemaal bij de pinken. Maar goed, slurpen jullie vooral lekker door zolang het nog kan!!

  7. Um Jos, onze elktriciteit uit het stopcontact komt nog voor driekwart uit fossiele brandstoffen… als ‘t zo makkelijk was om daar iets fundamenteels aan te veranderen, waarom is dat dan al niet gebeurd? Nu geeft de gemeente Amsterdam een gratis parkeerplaats, laadpaal en elektriciteit weg aan iedereen die een elektrische auto koopt, terwijl de stroom ervoor komt uit de kolencentrale die op de Coentunnel staat (eh, luchtkwaliteit??). En verbruikt een EV die op de stroom van het elektriciteitsnet in Noordrijn-Westfalen rijdt, ‘well to wheel’ meer uit onze (niet-hernieuwbare) energiebronnen dan een auto op benzine of diesel. En dat allemaal met subsidie…
    De enigen die hier ‘niet helemaal bij de pinken zijn’ zijn degenen die geloven dat ze met een EV ‘zero emission’ en op duurzame energie rijden, dat het energievraagstuk is opgelost zodra we allemaal met een stekker aan onze auto rijden en het dan een grote gezellige groene bedoening wordt op de wereld.

    De keizer heeft helaas ook deze keer geen kleren aan…

  8. Kleine correctie op deze goede comment Eric: er komt slechts 5% ‘groene’ energie uit onze Nederlandse stopcontacten. In Frankrijk gaat men er prat op dat het bij hen meer is, maar zij zien kernenergie als ‘groen’. Hoe groen dat op de lange termijn is… Ik post later nog een bericht over elektrisch rijden.

  9. Vijf procent maar, Viola? Ben benieuwd hoe zich dat dan verhoudt tot het aantal huishoudens en bedrijven dat ‘groene stroom’ afneemt… 😉

  10. Ja, daar ben ik ook erg benieuwd naar. Leuk onderwerp voor een onderzoeksjournalist. Eens kijken of al die ‘groen certificaten’ de lading wel dekken. Letterlijk en figuurlijk 🙂

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*