Citroen C5

Op verzoek, voor de mensen die liever van de site lezen dan van PDF-jes, hier mijn Citroen C5 artikel:

Met de modellen van Citroën is het wat mij betreft hetzelfde als met Franse mannen. Ik heb er nog nooit een mee naar huis willen nemen. Als anderen het, met glimmende ogen vol nostalgie, hebben over de 2CV en de DS, haal ik mijn schouders op en denk: ‘Voor eenden en snoeken weet ik maar één goede plek. De sloot.’

Toch liet ik me onlangs verleiden tot een rijtest in de nieuwe C5. Ik was namelijk benieuwd of er Citrofielen-tranen zouden vloeien. Want bekijk je deze nieuweling van achteren, dan is het net een BMW. Van opzij lijkt hij op een Audi en in het interieur doen veel details denken aan die van de nieuwe generatie Mercedessen. Ik werd er helemaal blij van, zelfs het mooie nieuwe Criollo-leder is niet van Franse afkomst; zuid Duitse koeien mochten hiervoor hun huiden afstaan. Alleen zijn lange neus met de dubbele Chevron valt in de categorie ‘beetje jammer’. Die is namelijk uitermate Frans. Bij nadere inspectie vond ik nog meer Franse onhebbelijkheden: de gebogen concave achterruit bijvoorbeeld die ook in de C6 en de oude CX zit. Schoorvoetend moet ik bekennen dat die best mooi is. Praktisch ook, want de vulopening van de achterbak is hierdoor groter en lijkt in staat om een hele koelkast weg te happen. Aan de binnenhuisarchitectuur is ook gesleuteld. Het interieur ademt nu de nodige luxe, veel materialen kregen een upgrade en de stevigere stoelen voelen ook op langere afstanden uitermate gut eh, bien. Afgezien van de Mercedes-achtige tellers zijn ook hier meer Franse ‘charmes’ zichtbaar. Het dashboard ziet er bijvoorbeeld een tikkeltje tierelantijnig uit. En in de goedkopere uitvoeringen zijn er veel loze knoppen. Waardoor je voortdurend geconfronteerd wordt met hetgeen je niet hebt gekozen uit de optielijst of wat niet binnen je leasebedrag viel. Nog een irritant detail: alleen de buitenste ring van het stuur draait mee. Dat is sinds de C4 helemaal des Citroëns, maar ik moet er nogal aan wennen en grijp vaak mis. Gelukkig kan men het nut ervan uitleggen: omdat de vaste kern van dit stuurwiel altijd in dezelfde positie zit, heeft de airbag die erin huist een geoptimaliseerde en zal bij ontploffing niet zo gauw je neus breken. 
Qua motoren is er veel keuze: drie benzinemotoren – de 1.8i, 2.0i en 3.0i V6 en vier diesels – de 1.6 HDiF, 2.0 HDiF, 2.2 HDiF en topmodel 2.7 V6 HDiF. Leasebak-rijders opgelet: de twee kleinste diesels behoren met een zeer lage CO2 uitstoot tot Citroëns zogenaamde ‘Airdream’ milieulabel B. Ik reed in de 2.0i liter benzine (143 pk) in ‘Exclusive’ uitvoering met automatische vierbak. En daarbij kwam weer iets typisch Frans boven het slootwater uit dobberen: het Hyderactive-veersysteem. Ben je Duitse auto’s gewend, dan voelt hiermee rijden alsof je de snooze-knop op je wekker een keer teveel hebt ingedrukt: gaap… Hobbels en kuilen worden weggefilterd door de vloeistof in het systeem, het is net of je op een luchtbedje op zee drijft. Een regelrechte aanrader dus voor stresskippen en mensen die hard aan vakantie toe zijn. Je kunt dit systeem overigens wel op standje ‘Sport’ zetten, maar tenzij je over erge hobbels rijdt, voel je daar niet veel van. Voor een wakkerder gevoel en meer contact met het wegdek kies je voor een uitvoering met conventionele stalen veren. 
Op het basismodel en de Dynamique-versie’s krijg je automatisch de stalen vering, bij de ‘Comfort’ en ‘Exclusive’ hoort de typische Hydroactive 3-ophanging. De Citroen C5 is er vanaf €26.290 en staat vanaf half april 2008 bij de dealers.

(De mooie foto is gemaakt door Raymond de Haan).