Volvo C30 getest

Werd ik voorheen niet warm of koud als ik een Volvo voorbij zag rijden, met de komst van de C30 staat het merk in één klap in mijn ‘Auto Top Drie’. Want hoewel zijn neus zeer des Volvo’s en dus nogal degelijk en streng oogt, is hij van opzij en van achteren anders-dan-anderen en kreeg hij een sportief en hypermodern jasje.

Vooral zijn derrière waarop de volledig uit glas opgetrokken achterklep prijkt, is interessant. Ik vergelijk dat achtersteven graag met dat van spijkerbroeken. Moesten de achterzakken in de tachtiger jaren vooral hoog op de jeansbillen geplaatst zijn, tegenwoordig zitten ze laag; bijna op de achterkant van je dij. Zo is het ook met de achterklep en achterlichten van de C30. De glazen achterklep loopt ver door naar onderen, de lichten omarmen de ruit en lopen pas tamelijk laat breed uit.
Van opzij ziet de C30 er snel en sportief uit. De lichte kleur, Cosmic White Metallic in combinatie met de donkere bodykit in Java Brown Pearl, staat hem goed. Het lijkt of de wagen laag op zijn 17 inch wielen staat en de dorpels bijna de weg beroeren. Ook de brede schouders en het druppelvormige dak, dat behoorlijk schuin naar achteren afloopt en achter een flink stuk smaller is dan voor geven hem dat dynamische uiterlijk. Hoewel bijna ieders blikken door de C30 gevangen worden, is niet iedereen er gecharmeerd van. Tijdens het rijden zie ik constant mensen over het model praten, wijzen en knikken of hun neus rimpelen. Eén ding is zeker: de C30 loopt over van personality.
Zoeken naar knopjes
Ik start de wagen en geniet van de aanblik van het navigatieschermpje dat nu als een beheerst duveltje uit een doosje keurig uit het dashboard omhoog klapt. Vervolgens ben ik minutenlang in totale verwarring. Want waar zijn de knopjes voor de bediening van deze boordcomputer? Uiteindelijk stoot ik met mijn rechterwijsvinger tegen iets áchter op het dikke stuur. Gevonden! Ik moet toegeven: ze zijn prachtig weggewerkt. Maar behalve verdekt opgesteld blijken ze ook nog eens behoorlijk klein. Heb je grote handen en/of lange nagels dan is het bedienen ervan lastig. Bovendien draaien de knoppen met het stuur mee. Niet handig. Over de werking van het systeem kan ik kort zijn: dit behoort tot de betere in zijn soort. Je hoeft er zelfs voor het eerste gebruik geen vuistdikke gebruiksaanwijzing op na te slaan. En hoort steeds het geruststellende: ‘Bestemming bereikt”.

Niet van zijn stuk te brengen
Ondertussen zit ik prinsesheerlijk in de zwartlederen stoelen die in deze uitvoering ook nog eens zijn voorzien van stoelverwarming. Het maakt deel uit van de duurste, zogenaamde Summum-uitvoering in dit geval voorzien van zwart lederen bekleding en strakke metalen accenten. Twee grote fleshouders waar mijn halve liter Spa gemakkelijk in past prijken naast me. En ik geniet van de Dynaudio-installatie met acht speakers waardoor het lijkt of Edwin Evers en zijn ‘sidekicks’ pal naast en achter me zitten. Achterin vind je overigens geen achterbank, want deze Volvo is speciaal toegesneden op mensen zonder kids maar mét friends. En dus prijken daar twee keurige zetels die je desgewenst kunt scheiden met een armsteun of wegklappen voor meer laadruimte.

De D5 motor; de vijfcilinder diesel, laat bij lage snelheden behoorlijk van zich horen. Zodra hij warmgelopen is, dempt zijn stem gelukkig en kan ik normaal met mijn reisgenoot praten. Ons testmodel is uitgevoerd met een vijftraps Geartronic-bak en daarmee rijden is niet aldoor een onverdeeld genoegen. Zo voel je de eerste twee verzetten duidelijk met schokjes ingaan. De opvolgende drie versnellingen zetten wel zonder schokken in en als je rustig rijdt voldoen ze prima. Maar houd je er een ietwat pittiger rijstijl op na met snel optrekken en afremmen, dan reageert de bak iets te traag. Je kunt hem in dat geval gelukkig wel manueel, ook met het pookje, bedienen.
De C30 gedraagt zich in de stad wendbaar en op de snelweg als een kilometervreter. Hij ligt onverstoorbaar stabiel op de weg en je merkt aan niets dat je ‘slechts’ in een middenklasser rijdt. Hij stuurt gewichtig en geeft je onmiskenbaar dat veilige Volvo-gevoel. Natuurlijk is de C30 is standaard voorzien van allerlei afkortingen die staan voor veiligheid: SIPS bijvoorbeeld, het Side Impact Protection System. Maar mijn persoonlijke favoriet is de HS verlichting. Het staat voor Home Safe en betekent dat het dimlicht nog 30-90 seconden (kun je zelf kiezen) blijft branden bij het verlaten van de auto. Kan ik ook als ik ’s nachts thuis kom goed het sleutelgat van mijn huisdeur vinden…