Rijden op aardgas: hoe werkt dat? (deel 1)


Of ik in een aardgasauto proef wil rijden? CNG Net – de grootste leverancier van Compressed Natural Gas in Nederland – stelt mij deze vraag en uiteraard is het antwoord ‘ja’. Ik ben erg nieuwsgierig naar zowel het verbruik als de rijbeleving. Hoe zuinig kun je het doen op aardgas? Is er sprake van vermogensverlies? En: hoe gaat dat tanken in z’n werk? In deze eerste aflevering antwoord op de vragen.

Als ik in een Passat Variant wegrijd bij de VW dealer in Gouda, probeer ik de auto meteen aan te voelen. Rijdt een auto op aardgas net zo lekker als een auto op benzine of diesel? Reageert deze stationwagen wel prompt op de aanwijzingen van mijn rechtervoet? Op een rustig stukje weg vloer ik het gaspedaal een paar keer. Als je vlot wilt inhalen moet er tenslotte wel wat gebeuren. De comfortabele Duitser, in dit geval met 1.4 liter TSI motor onder de kap die met de aardgastank af-fabriek zelfs 150 pk sterk is, geeft keurig acht. Hij versnelt rap waarbij ik zelfs de stoel in mijn rug voel duwen. Een snelheidsmonster is deze mooie station niet, hij is tenslotte gebouwd op comfort en ruimte en dat biedt hij beide. Maar ook qua pit heeft deze aardgasauto wat mij betreft niet ingeboet op de benzinevariant, die overigens ‘slechts’122 pk op het wegdek brengt. Hij wil best vooruit. Met de beste wil van de wereld kan ik niet aanvoelen dat ik me nu voortbeweeg op aardgas/biogas. Het is dat de twee benzinemeters voor mijn neus – eentje voor het aardgas en eentje voor de ‘hulptank’ benzine – mij eraan herinneren als mijn blikken tijdens de rit een paar keer langs de tellers strijken. Al gauw denk ik helemaal niet meer aan de brandstof.

Thuis aangekomen schiet het me weer te binnen: even het verbruik checken. De meters geven aan dat ik bijna 130 kilometer heb gereden en dat mijn verbruik 7,4 kg op 100 km was. Aardgas koop je normaliter, voor thuisgebruik, in kuubs. De hoeveelheid energie per kubieke meter is dan afhankelijk van de buitentemperatuur waardoor je in de winter minder energie voor je kuub aardgas terugkrijgt dan in de zomer. Een kilogram is echter bij elke temperatuur gelijk en daarom wordt aardgas als motorbrandstof verkocht per kilogram. Ik heb nu dus ongeveer 13 kilometer op een kilogram gereden (ongeveer 0,8 liter) en dat komt ongeveer overeen met de score die ik haalde in de dieselvariant. Die vermogenstestjes hebben me vast wat extra gas gekost, maar dit verbruik is prima voor zo’n relatief zware stationwagen. De kosten van deze rit komen daarmee uit op zo’n 7,50 euro.

In mijn woonplaats Alkmaar zijn twee aardgastankstations gevestigd en ik bezoek allereerst die van Texaco aan de Smaragdweg. Het regent en als ik zie dat een overkapping hier ontbreekt – bij de benzine en dieselvulstations is ‘ie er wel – denk ik meteen: ‘Het gros van de mensen heeft deze brandstof jammer genoeg nog niet ontdekt’.

Ik besluit daadwerkelijk te tanken bij de Tamoil vestiging verderop aan de Bestevaerstraat, misschien sta ik daar wel droog. Gelukkig is dat het geval. Ik open de tankklep, wip het dopje van de vulopening af en koppel het vulpistool aan.

Dan trek ik de handel eronder aan en ik kan het geheel loslaten om de knop aan het station in te drukken ten teken dat het vullen kan beginnen. Deze knop moet je – vooralsnog – ingedrukt houden, maar CNG Net is bezig dit systeem te vervangen zodat je hem alleen een keer indrukt en weer kunt loslaten. Lijkt me een goed idee: geen lamme hand meer.

Er gebeurt echter niets bij mijn tankpoging, het lampje ten teken dat het tanken in gang is, blijft uit. Ik ontkoppel en koppel het vulpistool nogmaals aan. Trek de handel weer aan en duw de knop stevig in. Weer niets. Verbaasd herlees ik de aanwijzingen en herhaal het proces: ik doe toch alles goed? Er gebeurt echter niets en ik besluit de eigenaar van het tankstation maar even om assistentie te vragen.

Ook zijn eerste poging mislukt, maar bij de tweede keer heeft hij ‘m: het vulpistool was toch niet stevig genoeg op de vulopening gedrukt, waardoor het station niet kan meten hoeveel gas er nog in de tank zit. En dus ook niet hoeveel erbij moet. Waardoor actie uit blijft. Het geeft mij een veilig gevoel: doe je het niet goed, dan gebeurd er niets. Stevig aanduwen bij het aankoppelen dus, weer wat geleerd…

Als ik goed luister hoor ik het gas heel zachtjes de tank in ruisen. In tegenstelling tot bij het tanken van benzine ruik ik geen vieze brandstofgeurtjes. En mijn handen blijven schoon!

Het systeem is gesloten en dat heeft zo z’n voordelen, zo blijkt. Als de tank vol is, brandt het lampje ten teken dat er afgekoppeld kan worden. Hiervoor duw ik eerst een palletje aan het vulpistool naar voren waardoor de handel losschiet en je het geheel gemakkelijk kunt loskoppelen. Dat doe je door hem eventjes in te drukken richting tank. Als ik het vulpistool ophang, bedenk ik dat aardgastanken bepaald niet moeilijk is. Je moet het gewoon even weten.

[Wordt vervolgd….]

5 Comments on “Rijden op aardgas: hoe werkt dat? (deel 1)

  1. Hoi Viola,

    Knap werk van VW als ik jouw artikel zo lees. Vraagje: heb je bij ‘het vloeren van het gaspedaal’ helemaal doorgetrokken tot aan het “rood”? Merk je nog verschil in toerengebieden?

    Groetjes,

  2. Hi Menno,
    Ja, heb ik gedaan. Ik vond hem zelfs op lage toeren aardig pittig. Ik rijd graag schakellui en dat kan dus ook met aardgas. Zoals ik schreef: ik kon eigenlijk geen verschil opmerken met een benzine- of dieselversie. Misschien als je ze naast elkaar zet en een paar keer van auto wisselt, maar zelfs dan zou je expert moeten zijn – denk ik – om verschil te kunnen voelen. En aangezien de meeste mensen niet constant ‘in het rood’ doortrekken…

  3. Nee, dat niet, hoewel ik ‘t een prima brandstof vind hoor.
    Maar ik rij de CoolClassics Volvo altijd op LPG, en dat kan je alleen bij bemande pompstations kopen. Dat is soms best lastig, want je ziet steeds meer tankstations omgebouwd worden naar onbemand. Daardoor moet je soms aardig zoeken naar een LPG pomp.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*