De sterke arm van de wet…

Gisteren werd ik gebeld door een redacteur van Pauw & Witteman. Het was naar aanleiding van een artikel in de Telegraaf van afgelopen weekend waarin werd geschreven dat 30.000 agenten ons de komende tijd gaan controleren op veilig rijgedrag. Ze gaan met name kijken of we niet gevaarlijk doen en broodjes eten, roken, bellen, sms’en, make-up opbrengen of de kids achterin zoet houden achter het stuur.

veilig verkeer4

 Ik werd uitgenodigd om er in het programma over te komen praten, maar dat was me een beetje te kort dag. (Yes, chicken…next time dan maar). Maar ik wil best zeggen wat ik daarvan vind. Mijn antwoord is drieledig:

1. De automobilist blijft melkkoe…

Nu we ons blijkbaar massaal aan de maximum-snelheid houden – ik heb dit jaar pas 2 bekeuringen ten opzichte van de 14 van vorig jaar en er zullen meer mensen zijn die hun rechtervoet these days betomen om niet voor die luttele 8 km te hard geflitst te worden – moet er blijkbaar een andere manier gevonden worden om alle nieuw aangelegde wegen te bekostigen. Waar de forse bedragen die we neertellen voor wegenbelasting blijven, geen idee, het is blijkbaar niet genoeg. En dus zal ik bijvoorbeeld mijn appeltjes niet meer tijdens het rijden mogen eten. Dan volgt er eerst een berisping, en vervolgens een boete. Nu ben ik het wel eens dat je niet mag sms’en achter het stuur en dat bellen alleen handsfree mag. Het is gewoon niet handig om afgeleid zijn. Maar met dit soort controles is het eind naar mijn mening zoek. Straks is praten met je passagier, met een hand aan het stuur rijden, en luisteren naar muziek ook verboden… (lees: kost ook dat geld).

veilig verkeer3

2. Eigen verantwoording.

Ik vind het helemaal oke dat de overheid ons af en toe met confronterende campagnes wakker schudt. Wellicht gebeurt dat nog te weinig en/of moeten dit soort campagnes veel bloederiger zijn om nog indruk te maken op ons, we zijn veel te veel misdaadseries gewend. Maar ik ga er wel vanuit dat niemand ongelukken bewust opzoekt en dat de overgrote meerderheid van ons heus weet dat met je knie sturen terwijl je een broodje bal eet en tegelijkertijd telefoneert gevaarlijk is. Ik pleit dus vooral voor eigen verantwoordelijkheid. Wees je bewust dat een auto een moordwapen kan zijn, als je hem onverschillig gebruikt.

veilig verkeer2-kids

3. Angstpolitiek/betutteling

Met grote regelmaat ga ik over mijn nek bij het aanhoren van de angstpolitiek en het betuttelbeleid dat in Nederland heerst. Dat kleinzerige, dat miezerige, dat in mijn ogen helemaal werd weerspiegeld in de persoon van ex-Premier Balkenende. Het blijkt heel normaal en het wordt zelfs aangemoedigd om mensen bang te maken om maar verzekeringen te kunnen verkopen en ons op allerlei andere manieren geld afhandig te maken. Als het woordje ‘veiligheid’ erbij komt, mag blijkbaar alles. Maar laten we wel wezen: shit happens. Je kunt je niet overal voor indekken, ook narigheid en ja, dus ook ongelukken horen bij het leven. In het stenen tijdperk vielen we ook al van onze paarden en braken onze nek. Mijn punt is: ja, het is druk op onze wegen en als we (zie punt 2.) ons allemaal wat bewuster zouden opstellen, hebben we de ‘sterke arm van de overheid’ niet nodig om ons op dit soort triviale dingen te wijzen. En kan de politie gewoon doen wat ze moeten doen: boeven vangen.

veilig verkeer6

Overigens maak je mij niet wijs dat mensen bij de politie gaan om andere mensen te kunnen zeggen: ‘Zo mevrouwtje, u zit een appeltje te eten zie ik, weet u wel dat dat gevaarlijk is?’ Ik denk dat ze al die agenten beter kunnen inzetten om de echte criminelen aan te pakken. De mensen die je huis leegroven en je auto molesteren om maar iets te noemen. Kom je daarvoor aangifte doen bij het politiebureau, dan word je niet alleen uren in de wachtkamer gezet, maar wordt er vervolgens ook nog doodleuk gezegd dat ze voor het oplossen van dit soort criminaliteit de mankracht niet hebben. Nee, dat krijg je als 30.000 agenten over onze rijveiligheid waken…

13 Comments on “De sterke arm van de wet…

  1. Deze blog komt emotioneel op mij over. Kan me in de grondhouding: “verantwoordelijkheid hoort bij de berijder te liggen” goed vinden. Zo is het misschien een idee om stuurairbags te vervangen door een dolk. Moet je opletten hoeveel afstand men houdt en men oplet in het verkeer.

    Ik mis nog 2 onderdelen: 1)in de zomervakanties zijn er ongeveer 100.000 minder automobilisten op de weg en zijn er dus zo goed als geen files. Nu laten we 30.000 extra agenten ook meerijden (ipv achter bureau te zitten oid)….
    2) de boetes zijn sinds kort met 15% verhoogd.. Zou ook genoemd mogen/kunnen worden (bij onderdeel 1/melkkoe gedeelte)

    NB: rij zelf al meer dan 5 jaar boetevrij! (27k per jaar en rijd vlot door)

  2. Kweenie, ik rijd door (trek meestal op naar de 130 en haal ook nog wel eens niet-links in (als men onnodig links blijft rijden en er voldoende ruimte rechts is). Dus het zal wel geluk zijn. Ik weet dat dat een keer op is…

  3. Nu we ons blijkbaar massaal aan de maximum-snelheid houden
    Merk je ook niks van. Net 10 km op een provinciale weg gereden. Ik kan de keren dat ik 80 km/u haalde op de vingers van twee handen tellen…
    Ook gevaarlijk, want bijzonder frustrerend: Eerst 60, vervolgens 70, oeps, toch maar weer 60, hoera 80! Oei, da’s toch best snel in het donker, terug naar 70. En ondertussen zet ik mijn tanden zowat in het stuur en krijg de neiging om bij een doorgetrokken streep toch in te halen. Het is dat we zo’n futloos auto’tje rijden, maar anders…

  4. Ha Marieke, leuk dat je hier kijkt. Ik zou moeten checken of het aantal ongevallen is afgenomen. Er staat me wel vaag zoiets bij ja… Als je het relatief bekijkt, aantal verkeersdeelnemers ten opzichte van ongevallen, zijn het er sowieso weinig. Niet dat men er niets aan moet doen, maar wat ik al schreef: shit happens… naar, maar waar.

  5. Schijnbaar ben ik één van de weinige, maar ik heb altijd mijn volle aandacht op de weg. Altijd twee handen aan het stuur. Nooit eten, navigatie instellen (überhaupt geen navigatie), de radio nooit op een praatprogramma, nooit bellen (ook niet handsfree), nooit mijn telefoon instellen.

    Het is zoveel fijner je volle aandacht op de weg te hebben, en dat je exact weet wat er rondom allemaal gebeurd. Als er dan iets gebeurd weet ik gelijk hoe ik het beste uit kan wijken.

    Nu moet ik wel zeggen dat ik meer motor dan auto rij, en het daar meer voor de hand liggend is om naast het rijden niets anders te doen (al zou ik met mijn windscherm en systeemhelm prima een appel kunnen eten).

  6. @Smulders: woorden als ‘altijd’ en ‘nooit’ en ‘exact’ vermijd ik zelf liever. Niets is zeker, niets staat vast…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*