V-Power Praat
Net terug van een paar dagen Engeland – London en Thornton – te gast bij Shell en de makers van de V-Power benzine en diesel. Wat mij altijd opvalt als ik het er met mensen over heb, is dat men overkritisch is. De brandstoffen zouden niet beter zijn, maar slechts in het leven zijn geroepen ter spekking van de Shell-kas. Ze zijn tenslotte duurder dan de normale brandstoffen.
Dat is veel te kort door de bocht. Als een bakker zijn bakkerij verder wilt ontwikkelen dan zal hij allerlei nieuwe, betere, lekkerdere soorten brood bakken met meer granen of andere/meer voedingsvezels. Dat beter is voor zowel je smaakpapillen als je darmen, dan vindt het gros dat prima. Klanten die bewust met hun lichaam omgaan, kopen dit brood vervolgens, ook al is het wat duurder: de bakker heeft er tenslotte extra werk, energie en ingredienten in zitten.
Zo zie ik het ook met de V-Power producten van Shell. Er zit een mix van stoffen in die beter zijn voor het hart van je auto; de motor. Die hem schoner houden waardoor hij efficient kan blijven werken. Zelfs als je voorheen altijd gewone benzine of diesel hebt getankt, maakt het verschil als je overstapt op V-Power. Na drie keer tanken zien je cilinderkoppen en inspuitopeningen er al heel wat schoner uit en loopt je auto efficienter en soepeler. En zuiniger! En nee, dat is geen marketinggelul. Ik dacht eerst ook: het is vast psychisch, ik denk maar alleen dat mijn auto er beter van presteert. Maar je voelt het het verschil zelf bij het rijden. Probeer het maar. Hier een filmpje dat het effect inzichtelijk maakt.
Dat V-Power iets meer kost, is logisch. Vergelijk het maar met de geneesmiddelen-industrie waarbij – voorafgaand aan een marktintroductie – veel onderzoek moet worden gedaan. Dat onderzoek wordt bij Shell gedaan door een slordige 120 mensen in Thornton en Londen: wetenschappers, chemici, laboranten, onderzoekers… mensen die uiteraard ook salaris ontvangen. Er wordt veel tijd gestoken in het vinden van de juist mix. Dat dit ongelofelijk lastig is, heb ik aan den lijve ondervonden toen ik achter een computertje werd gezet en zelf een V-Power mix (Viola Power noemde ik het) mocht maken. Er zijn zoveel factoren om rekening mee te houden. Daarnaast wordt er scherp gekeken naar wetgeving in landen. Wat mag waar wel en niet? Hoe zorgen we ervoor dat we schoon produceren? En last but not least: hoe zorgen we ervoor dat het publiek weet dat V-Power bestaat en dat men juist geinformeerd wordt over wat het voor je auto of motorfiets kan doen? Dat kost geld en ja, dat moet ergens vandaan komen.
Tegen de critici zou ik willen zeggen: verdiep je eerst eens in de materie. En beslis daarna of je V-Power gaat tanken of niet. Of je dat doet is helemaal aan jou. Het is net als met dat gezonde(re)meergranen brood. Dat hoef je ook niet te eten, als je dat niet wilt.
Later post ik meer over dit onderwerp. Kijk alvast even hier.
Ik herinner me vooral de uitzending van de Keuringsdienst van Waarde.
Overigens helpt het hogere octaangetal wel tegen het pingelen (of misschien heet het anders) van de motoren van klassieke auto’s.
Mooi verhaal, tank zelf bijna altijd V-power diesel. Pas wegens omstandigheden een tankje normale diesel ingeslagen, kom ik prompt bijna 100 km minder ver mee: 880 km ipv tegen de 970-980. Het scheelt dus wel, alleen de V-power toeslag is niet overal hetzelfde.
Oh ja, dat gezonde granenbrood laat ik graag staan….
Keuringsdienst van Waarde, ja, dat heb ik ook gezien. Het is altijd een kwestie van hoe je ergens naar kijkt. En ja, je kunt het ook laten staan.
Waar kan ik dat Viola Power kopen? Hoogoctanig spul, mag ik hopen…?
We mochten ‘spelen’ met het mengsel en ik heb er 2 extra HP (PK’s) uit gesleept. 😉 Dat was, als ik het binnen tien minuten had gedaan, zelfs goed voor een eerste prijs geweest. Maar ik had er iets langer over gedaan, helaas. Is een heel gepiel om tien ingredienten zo te mengen dat je er geen extra vervuiling, maar wel extra kracht uit krijgt. Petje af voor die wetenschappers bij Shell. 🙂
Voor 2 pk doe ik het wel, kom maar op met die wonderbrandstof! 😀
Tja, ik geloof best dat het op de lange termijn beter is voor je auto. Als je je auto nieuw koopt en dan helemaal oprijdt (20+ jaar) kan het nut hebben idd, gaat de boel langer mee. Maar wanneer je 4-6 jaar met je auto doet kost het alleen maar een boel meer brandstof, en echt niet dat je m dan voor evenredig veel meer weer verkoopt omdat je motor zo goed is onderhouden met v-power, dat wordt toch totaal niet erkend in de occasionmarkt.
Dus als je puur voor snelheid of het mileu gaat prima, maar het levert je echt geen rendement op.
Waarom niet iets over BP ultimate, mijn BMW loopt daar lekkerder op dan Shell Ultimate.
BP ultimate is in mijn ogen een onder gewaarderde brandstof.
De Morris vindt BP Ultimate ook ‘t lekkerst. Maar ik tank ‘t niet altijd. Op BP met 95 octaan loopt ‘ie nu ook goed. Kwestie van afstellen, dat wel.
Ik tank zoveel mogelijk BP Ultimate (tenminste bij mijn eigen auto, met de tankpas voor de leaseauto kun je geen ‘premium’ brandstoffen afrekenen). Waarom? Omdat mijn motor gebouwd/afgesteld is voor 98 octaan en BP de enige is die gewoon 98 octaan garandeert terwijl de anderen in plaats van de ‘oude’ Super Plus een premium brandstof hebben gelanceerd waarvan de klopvastheid met 95 RON is aangegeven, heb ik dus niks aan. Een hoger octaangetal kost geld dus vanuit de brandstofmaatschappij geredeneerd is het allemaal logisch – maar daar tank ik toch een ‘dure’ brandstof voor?
Shell zei indertijd dat V-Power in Nederland 97 octaan is, dus dat is voor mij de tweede keus – maar waarom zetten ze het niet gewoon op de pomp? De wagenparkbeheerders laten zich toch al niet meer bedotten omdat er ’95’ op de pomp c.q. het bonnetje staat – het is geen Euro 95, dus mag het niet…
@eric van spelde
ik kan wel gewoon premium brandstoffen afrekenen met mn tankpas van de leaseauto.
Ligt aan de klant natuurlijk, maar leasemaatschappijen adviseren hun klanten in het algemeen om geen premium brandstoffen toe te staan.
Eén van de twee leasemaatschappijen waar de auto’s hier zijn ondergebracht stuurt je ook een brief als je telkens dezelfde route (woon-werk bijvoorbeeld) rijdt en niet bij het goedkoopste tankstation langs die route tankt, met het dringende verzoek voortaan bij dat station te gaan tanken.