Liefde voor het model – Alfa Romeo Giulietta

Omdat Alfa Romeo binnenkort met een nieuw model op de markt komt, krijg ik de laatste tijd veel opmerkingen in de geest van: ‘Die ga jij als Alfa-liefhebber dan zeker wel aanschaffen he?’ Daarover moet ik dan toch even iets uitleggen.

Bij mij draait het bij het kopen van een nieuwe auto namelijk niet om het merk, maar om het model. Geldt ook voor kleding trouwens. Als het model me niet raakt, kan het tien keer een Alfa een Porsche of een Bentley zijn (of qua kleding Armani, Prada of Gucci), maar dan zeg ik toch echt: ‘Neuh, laat maar…’ Ik vond Porsche bijvoorbeeld altijd wel een fijn merk, maar ik heb voor de komst van de Cayman nooit overwogen om Porsche te kopen.

Dat geldt ook voor de Giulietta. Ik heb ‘m op de Salon van Geneve bekeken en ja, het is een erg aardig model. En toch doet hij me niet zoveel. Wellicht komt het door die (ja, ik begin er weer over) ronde, vriendelijke koplampen die me erg aan Fiat doen denken. Ze zijn afgeleid van de 8C en die linkt weer een beetje met Maserati, zegt men bij Alfa. Maar waarom komen er op een Alfa niet gewoon Alfa koplampen? Van die geknepen, enigszins gemene koplampen, zoals deze?

Waarom moeten Alfa koplampen tegenwoordig op die van een ander merk of model lijken? De Giulietta is een gemoderniseerde versie van de 147. Een goed gelukte versie hoor, houd me ten goede, ik vind hem zeker niet lelijk. Maar mijn bloed gaat er niet van borrelen, ik word er niet hebberig van. Wellicht doet-ie me in een racy uitvoering meer.

Of wellicht val ik straks op de Giulia, de opvolger van de 159, waarvan straks vast weer een fijne GT wordt afgeleidt. In de tussentijd rijd ik gewoon lekker door in mijn GT en spaar ik lekker nog wat langer door voor de Cayman S. Want dat is uiteindelijk wel een model dat ik echt graag eens wil bezitten. Shoppen doe ik dan over de grens, zoals ik ook vaak met kleding doe. Weg met de ‘doe maar gewoon’-massaproducten die iedereen al draagt, weg met ‘het poldermodel”. Ik wil iets bijzonders! 🙂