Rijtest: Mercedes E-klasse Estate
Sommige merken brengen best fraaie modellen op de markt, maar excelleren op het gebied van stationwagens. Wat mij betreft is Mercedes Benz hiervan een goed voorbeeld. Op het design van hun E-klasse limousine of coupé zal niemand spugen, maar de nieuwe Estate uit deze klasse doet die van menig ander premiummerk verbleken. De combinatie van een megadosis klassieke stijl en een dotje sportiviteit maken dit pakket superstrak. Het merk bouwt al sinds 1977 combi’s en verkocht er wereldwijd al meer dan een miljoen.
Op locatie in het Duitse Wiesbaden staan een drietal oude Estate E’tjes die allemaal het Sean Connery-effect teweeg brengen: ze zien er veel jonger uit dan ze feitelijk zijn.
Deze nieuwe generatie Estate is de perfecte zakenpartner, maar blijkt ook als familie,- reis,- of verhuiswagen een droom. Met zijn 1950 liter is hij qua inhoud de grootste Estate in zijn klasse en heeft een rits innovatieve snufjes aan boord voor iedereen die van veel, veilig en groen houdt. We noemen even de standaard vermoeidheidsassistent (Attention Assist), de adaptieve grootlicht assistent en de actieve motorkap die bij geval van ongeluk ter beveiliging van de inzittenden een stukje omhoog komt.
Omdat we de mate van veiligheid liever niet aan den lijve testen, stap ik in een simulator waarin ik een aanrijding bij ongeveer 40 km/h meemaak. Ook hier blijft het James Bond-effect intact, ik voel me enigszins ‘Shaken, but not stirred’ en stap smetteloos weer uit. Ook zaken als stoelmassage – waarvoor je in het verleden het Maybach Center of Excellence moest bezoeken – behoren nu tot de 007-achtige E-Estate-opties. Een druk op de knop en het is of zachte handen je rug soepel houden. Mensen die van pittig rijden houden voelen zich omringd door al dat comfort wellicht wat soezerig. Want in deze auto rijd je niet, hierin glijd je.
De optielijst is een studie waard. Voortvarende papa’s bestellen bijvoorbeeld een opklapbare derde zitrij in de laadruimte zodat kids tot hun extase achteruit kunnen reizen terwijl ze wel superveilig zitten, plus eigen bekerhouders! Prof. Mr. Pieter van Vollenhoven bestelde al de zogeheten ‘ZigZag’, een speciale, uitklapbare mat om de bumper van zijn gevierwielde ster krasvrij te houden als de honden in en uit springen.
Had je voorheen een dikke motor nodig om al dat fraais vooruit te branden, tegenwoordig is de auto al pittig met de nieuw ontwikkelde viercilinder (turbo-)diesel die de onderscheiding ‘Engine of the Year 2009’ binnen sleepte. De instapper E 200 CDI BlueEFFICIENCY Estate voelt met zijn 136 pk en 330 Nm aan trekkracht (beschikbaar tussen 1600-2800 tpm) vederlicht en ‘voller Kraft’.
Mercedes E 200 CDI BlueEFFICIENCY Estate Avantgarde
Gereden versie: € 54.392 (vanaf prijs E-klasse Estate is € 49.900).
CO2-uitstoot: 159 g/km
Verbruik gemiddeld: 6,1 l/100 km
136pk in een E, dat rijdt, maar echt aangenaam is dat niet volgens mij.
Dat dacht ik ook toen ik instapte, maar het viel dus echt alles mee. Bovendien nodigt de hele sfeer van de auto al niet uit tot scheuren, dat scheelt ook.
Inderdaad. Heb bij de introductie van de sedan indertijd bewust met de basisdiesel gereden (OK, die had indertijd wat meer dan 136 pk) en geconstateerd dat het heerlijk glijdt en dat je met een navigatie/audiopakketje als extra eigenlijk alles aan boord hebt om van zo’n auto te kunnen genieten. Heel rustgevend zo’n nieuwe Benz van traditionele snit – en van het geld dat je overhoudt door geen afgeladen V6 te kopen zet je al gauw een Elise ‘voor erbij’ voor de deur. Heb je echt niets meer te wensen… Enige probleem – wil je wel gezien worden in een auto die voornamelijk aan randstedelijke taxichauffeurs en volkszangers wordt verkocht?
Oplossing 1: gewoon sch**t aan hebben, ook de restwaarde is ondanks het Frans Bauer- en Dries Roelvinkgehalte nog steeds prima.
Oplossing 2: voor de elegante coupé of deze stationwagon gaan, die misstaan echt niet op je oprijlaan. En dan gewoon lekker op zijn minst een jaar of 15 blijven rijden, dan blijft jouw exemplaar in ieder geval uit handen van fout volk dat er gegarandeerd extra chroom op en imitatie-AMG velgen onder schroeft. 😉
Bijzonder fraaie auto. En dat ‘achterstevoren-bankje’ doet me denken aan de 300D die mijn vader begin jaren ’80 had. Een bordeaux rode. Geweldig plekje om te zitten als jochie van een jaar of 10, 11!