Kwam een vrouw bij de dealer

viola2 Deze column schreef ik twee jaar geleden over het fenomeen ‘dealers’. Ik hoop dat zij inmiddels investeren in goed personeel 😉 Kwam een vrouw bij de dealer

Een paar jaar geleden in december bezocht ik mijn dealer om winterbanden onder mijn zwarte Alfa Romeo 147 te laten leggen. Terwijl ik erop wachtte, slenterde ik langs de auto’s in de showroom en daar stond-ie: een 2 jaar oude Alfa GT in ‘rosso’ met de heerlijk soepele 1.9 JTD motor onder de kap, zwart lederen bekleding en 17- inchers van het juiste lichtmetaal. Mijn hart begon wild te bonzen, ik kreeg zweethanden en er verscheen een twinkeling in mijn ogen. Ik wilde eráán en erín zitten. Je begrijpt: het was liefde! De verkoper bleef ondertussen achter zijn bureau zitten. Ik had al een paar keer zijn kant op gekeken, maar hij beantwoordde mijn ‘Hallo?’ alleen maar met een beleefd knikje. Tot er een vader met zoon binnen kwam op wie hij meteen afbeende…

vrouw-auto2

Nu was ik in de veronderstelling dat autoverkopers inmiddels wel gewend zijn aan vrouwelijke klandizie. Ruim een derde van de nieuwe auto’s komt tenslotte op naam van een dame. Op de tweedehands automarkt is het aandeel zelfs nog groter en gaat ongeveer de helft naar een vrouwelijke eigenaar. Autoverkopers moeten bovendien allang weten dat vrouwen vaak voor hetzelfde ‘moois’ vallen als mannen: cabrio’s, pittige sportwagens en stoere 4×4’s. De typische vrouwenauto bestaat niet meer, is toch welbekend? Maar nee, je moet er als vrouw wel iets voor doen om een auto te ‘mogen’ kopen. Dus sprak ik maar een andere verkoper aan, die mij ook al niet had opgemerkt. En die mij in eerste instantie verstoord aankeek met een blik van: ‘Zeg, ik ben aan het werk hoor’. Pas toen ik het d u i d e l i j k voor hem uitspelde: “Kunt u een offerte voor me maken en mijn zwarte 147 die nu voor winterbanden op de brug staat inruilen op die GT?’ ging er een lampje branden en kwam hij in actie.

vrouw-auto3

Van vriendinnen hoor ik ook barre geluiden. Zij shoppen auto’s in gezelschap van hun man, vriend, broer, vader of oom. Voor de extra expertise of gewoon voor de gezelligheid. En maken vervolgens mee dat verkopers over hun hoofd heen met de heren over hún auto praten. Of dat ze, zodra ze horen dat het om een auto ‘voor mevrouw’ gaat, je meteen meetronen naar type boodschappenwagen. Eén van hen, een succesvolle onderneemster met een voorliefde voor Duitse sportwagens, vertelt: “Ik was al jaren van plan om een 911 te kopen en zag in de krant dat de locale dealer precies het type had staan dat ik wel eens ‘live’ wilde ontmoeten. Dus ging ik erheen en inderdaad, de donkerblauwe 911 cabrio met beige leer keek me uiterst verleidelijk aan. Ik ging erin zitten en zag mezelf al wegrijden. Tot ik ruw uit mijn dromen werd gerukt door de openingszin van de verkoper: ‘Dag mevrouw, hoort u soms bij die meneer dáár?’ wijzend op een mij volslagen onbekende aan de andere kant van de showroom. Ik heb hem de wind van voren gegeven. Ik ben verdorie geen ‘Trophy wife’!”

vrouw-auto5 (Foto: Harry van der Veen)

Ondertussen ben ik superblij met mijn Italiaanse GT en doet mijn vriendin het zomer en winter topless in de blauwe Porsche die ze na keiharde onderhandelingen voor een zeer goede prijs heeft gescoord. Binnenkort gaan we samen naar de AutoRAI waar op 3 april zelfs een speciale Lady’s Day wordt georganiseerd. Niet dat wij die nodig hadden, want wij gaan evengoed wel. Maar de branche merkt dat steeds meer vrouwen iets met auto’s hebben en wil daarop in spelen. Vrouwen worden in de zakenwereld steeds gelijkwaardiger aan mannen en velen zijn daardoor iets ‘mannelijker’ naar auto’s gaan kijken. Daarnaast is het al sinds jaar en dag een feit dat vrouwen in meer dan 80% van de gevallen de aankoop van de gezinswagen beïnvloeden. En dan gaat het niet alleen over de kleur! Zelfs huisvrouwen worden inmiddels liever gezien in iets stoers en kiezen massaal voor SUV’s of elegante middenklassers. Want kunnen we de ‘Drie Dwaze Dagen’ van de Bijenkorf trotseren om net dat ene juiste handtasje of die designerblouse te scoren, dan moet die look wel worden gecompleteerd door de juiste wagen. Het is waar: de auto is voor ons ook een soort mode-accessoire geworden. Ikzelf droom dan ook van een hele ‘garderobe’, een auto voor elke gelegenheid en stemming. Voor sportief & stijlvol de Jaguar XK Coupé. Voor het Lara Croft-gevoel: een vieze, oude portierloze Land Rover Defender. Om in te rallyen: een Mini Cooper Works. Voor de zakelijke rit een BMW 130i in high executive uitvoering. Voor vakantie: ‘n Volvo XC90. Wil ik topless naar Italië? Dan de Alfa Romeo Spider. En voor jeugdsentiment: ‘n witte Volkswagen Kever en ’n witte Fiat 500.
Anders nog iets, mevrouw?

15 Comments on “Kwam een vrouw bij de dealer

  1. Carwoman, sta je nog steeds 100% achter deze column? en dan met name deze tekst: “Het is waar: de auto is voor ons ook een soort mode-accessoire geworden.”

    Wat is er in de afgelopen 2 jaar veranderd? Maw: hebben ze (de dealers) ook emancipatoire progressie geboekt?

    Als man ben ik daar nieuwsgierig naar omdat ik het niet kan ervaren.

  2. Nou, de zin die jij aanhaalt geldt meer in het algemeen gesproken. Voorheen was de auto voor vrouwen vooral een vervoermiddel, denk ik. Inmiddels zijn sommige merken en modellen eerder ‘cool’ en passen bij je uitstraling (of niet). Of er iets veranderd is? Ik kom niet vaak bij dealers, maar een paar weken geleden was ik bij een Renault dealer hier in Alkmaar. Die man die deed geen rare dingen, behandelde me heel gewoon ‘als klant’. Dus daar ging het goed. Mijn eigen dealer (Falco) is volgens mij niet meer, of tenminste niet meer Alfa dealer. En bij de Saab-dealer die later (mijn) Alfa dealer werd herkenden ze me. Dus dan praat je sowieso al anders met elkaar.

  3. Ik heb een kleine hekel aan auto’s die plots accessoires worden. Voor accessoires gaan de dames maar naar de desbetreffende speciaalzaak maar niet naar een autodealer. Jammer dat marketingafdelingen bezig zijn met juist het omgekeerde te verwezenlijken. Waarmee ik marketing niet compleet wil afschrijven, noch het feit dat vrouwen bij de dealer een gelijkwaardige behandeling zouden moeten krijgen. 😉

  4. VonStroke. Mmm, daar ben ik het niet helemaal mee eens. Wees eerlijk: jij vind het toch ook fijn om in een door jou zelf gekozen auto rond te touren. Eentje die… (schrik) bij je past? Dat gegeven is gewoon opgepakt door de marketingafdelingen.

  5. Dag Viola, leuk verhaal. Beetje ‘oneigenlijk’ mijn reactie hier. Andere aanleiding nl. Kwam dit tegen op de Detroit Autoshow. Ziet er leuker en praktischer uit dan een Smart For2. Breekt ook met het idee dat een eco-voertuig er altijd geriatrisch uit zou moeten zien. Was benieuwd wat een kundige vrouw hiervan vindt…

  6. @Viola: “jij vind het toch ook fijn om in een door jou zelf gekozen auto rond te touren.”
    Absoluut! Ik heb geen probleem met de diversiteit, alles behalve zelfs. Wel met het feit dat sommige auto’s gezien of gepromoot worden als zijnde meer accessoire dan auto zelf. Om nog maar te zwijgen van talrijke beslissingen die tegenwoordig beslist worden door de marketing boys and girls in plaats van door de ontwerpers zelf.

    • Geef ‘ns een voorbeeld dan, want helemaal begrijpen doe ik je niet.
      Ik denk nl niet dat ontwerpers veel ‘last’ hebben van marketingmensen, maar meer van zeer strenge veiligheidsvoorschriften waardoor ze misschien niet meer kunnen maken wat ze voor ogen hadden – lees: veel compromissen moeten sluiten. Vergeet bij marketing niet dat die mensen vaak wel weten wat er in de markt leeft en ze dus heel goed hun design (en andere afdelingen) kunnen ‘voeden’ met wat het publiek wil. Bovendien: er zijn massaproducten en nicheproducten. Toch een groot verschil…

  7. Om een voorbeeld te geven. De alomtegenwoordigheid van de stalen klapdaken. Mij maak je niet wijs dat designers daar met volle goesting aan beginnen. Er zijn maar bijzonder weinig modellen die met de constructie weg weten te komen zonder dat het design er aan opgeofferd moet worden. Autotechnisch gezien biedt zo’n dak weinig of niets. De auto wordt zwaarder, krijgt een hoger zwaartepunt, etc etc

    Maar de ‘markt’ wil het hé.

    • Ben het niet met je eens. Ik ben helemaal voor stalen klapdaken en vind sommige uitermate goed gelukt. Voorbeeldje: Volvo C70, Peugeot 206 CC (de oude dus), Mercedes SLK, Porsche 911 turbo cabrio… Soms mislukt er wel eens een, ja. Maar dat geldt niet alleen voor cabrio’s.
      Bovendien hebben stalen klapdaken meer nut: minder inbraakgevoelig, minder besmettelijk bijvoorbeeld. Dat eerste is toch handig als je in een grote stad woont. Dat tweede: ik reed ooit een Rover TF, hartstikke leuk hoor daar niet van. Ware het niet dat het (stoffen) kapje die lente helemaal vastgeplakt zat van de luizenshit die uit de bomen was neergedaald… Het was bijna onmogelijk schoon te krijgen…
      Ik weet, het zijn praktische zaken. Maar zoals gezegd zijn er ook ontwerpen die ik wel mooi vind. Dus: hulde aan de creatieve designers.

  8. “Een stalen klapdak is vooral goedkoper dan zo’n stoffen variant.”
    En dat is dan ook het enige positieve. Een echte cabrio heeft een stoffen dak!
    Enfin, hier spreekt de emotie en de bezitter van een garage….

    Terug naar de column: herkenbaar. Zo heb ik een aantal jaren geleden een Alfa 156 en een Golf GTI fijn laten staan omdat ik gewoon niet geholpen werd. Werd het uiteindelijk een Ford Mondeo. Niet de meeste hartverwarmende auto, maar wel een dealer waar ik normaal werd behandeld! Reed trouwens als een trein, 8 bekeuringen in het eerste half jaar. Au!

    Overigens

  9. Over stalen dak (en wel mooi) gesproken : De Mercedes SL vanaf modeljaar 2001, kent zijn / haar gelijke niet wat looks betreft.

    Over stalen dak en inderdaad mislukt : de Lexus SC430, voor wat betreft afwerking en degelijkheid beter dan de Mercedes maar nou niet bepaald een schoonheid.

    Volgens mij is hier al eens een topic over geweest…

  10. Een echte cabrio heeft een stoffen kap! En met meerdere redenen. Een goede cabrio kun je al jarenlang gewoon door de wasstraat halen, dus als de kap vol met luizenshit zit, is dat gebrek aan onderhoud van de eigenaar. Kun je de auto moeilijk aanrekenen. Dat een stalen dak minder besmettelijk zou zijn is dus onzin. (onkunde!)

    Minder inbraakgevoelig is wel een feit, maar ja zolang de pliesie liever fotootjes maakt dan preventief bezig is, geldt dat echt niet alleen voor een cabriodak. In feite kun je geen enkele knappe wagen nog in de stad onbeheerd buiten laten staan.

    @Monica: Als je op deze manier een auto kiest ben je duidelijk geen liefhebber. Een GTI of een Mondeo is nogal een wereld van verschil 🙁

    🙂 “een paar weken geleden was ik bij een Renault dealer hier in Alkmaar. Die man die deed geen rare dingen”

    Daar noem je ook een typische vrouwenauto op ook! Als je als man de keuze hebt ga je toch niet in een Renault rijden 🙁

    • John: ik waarschuw je hierbij om andere blogbezoekers ook met respect te benaderen. Nog meer vrouwonvriendelijkheden en je bent exit hier.

Leave a Reply to Anthony Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*