De Donkervoort Clan: een interview

De Donkervoort Clan: een interview. Een tijdje geleden interviewde ik de hele familie Donkervoort voor Avanti Magazine. Hier wat leesvoer dat het gesprek illustreert:

Donkervoort label

Iedere autoliefhebber kent Joop Donkervoort en zoals dat bij een legendarisch persoon gebruikelijk is, heeft iedereen wel een mening over hem. We toetsten deze aan zijn eigen ‘clan’, zijn vrouw Marianne, dochter Amber en zoon Denis die inmiddels allemaal in het bedrijf Donkervoort werkzaam zijn. Joop: “Mij opvolgen is geen verplicht nummer.”

Joop Donkervoort

Door Viola Robbemondt/©House of TXT

Even voorstellen: De Donkervoort Clan
Joop Donkervoort (60) studeerde aan de IVA, liep stage bij DAF in Frankrijk en werkte verder o.a. bij Renault als service-inspecteur. In zijn vrije tijd sleutelde hij graag aan de verbeterde versie van de Lotus Seven. Vanuit die achtergrond en de liefde voor deze auto ontstond zijn eigen merk, Donkervoort. Inmiddels bestaat het 32 jaar.
Marianne Donkervoort (59) is 38 jaar getrouwd met Joop en heeft altijd een ondersteunende rol gespeeld in het bedrijf. Ze maakte o.a. jarenlang carrière in de mode – onder meer bij badkledingfabrikant Mariëlle Bolier – en hield zich daarnaast bezig met de administratie en allerlei ondersteunende taken in het bedrijf Donkervoort. Dat doet ze nog steeds.
Amber Donkervoort (25) studeerde International Business and Languages en verbleef daardoor o.a. in Frankrijk en Duitsland. Zij sloot haar studie af met een stage in China bij een automotive bedrijf. Bij Donkervoort is ze o.a. verantwoordelijk voor de Donkervoort Events. Een paar maal in de week ontvangt ze gasten voor o.a. productpresentaties in hun pand in Lelystad. Of ze regelt bijzondere events zoals bergritten in Frankrijk, Italië en Zwitserland. Voor dit jaar staat een bijzondere rit in Noorwegen op het program.
Denis Donkervoort (22) studeerde aan de IVA in Driebergen en sloot deze studie af met het halen van zijn Bachelor in Amerika. Hij heeft de derde tak van het bedrijf Donkervoort, het racen onder zijn hoede. Sinds een paar jaar doet hij mee in de FIA GT4 met de D8 GT. En bepaald niet onverdienstelijk: Donkervoort werd in 2009 vice kampioen in hun klasse en tijdens de 24 h van Dubai vijfde in de GT4 klasse. Voor dit jaar staat mogelijk de 24 uurs race van Spa Francorchamps op het programma.

Donkervoort D8-2005

Joop, ze zeggen dat jij van iedere kilo teveel wakker ligt…
Joop: “Zeker. Ik vind het leuk om te bedenken hoe je een auto lichter en sterker kunt maken. Zo hebben we bij onze GT4 raceauto zijpanelen gemaakt van koolstofvezel. Licht en sterker.”
Ze zeggen ook dat jij een moeilijk mens bent: voor jezelf, voor je personeel, zelfs voor klanten…
Joop (grinnikend): “Volgens mij ben ik juist de meest makkelijke mens, maar is het daarom dat mensen weglopen als ik in de showroom verschijn?” (lacht).
Denis: “Ik denk dat er wel iets in die uitspraak zit. Het heeft bij mijn vader met streven naar perfectie te maken. Soms wil een klant een bepaalde kleurencombinatie en als mijn vader dat niet ziet zitten, dan zal hij alles proberen om hem dat uit zijn hoofd te praten. Of hij dat altijd even diplomatiek doet? (lacht) Ja, best wel hoor.”
Amber: “Ik denk ook dat het wel logisch is. Als je helemaal achter het merk staat, dan wil je dat het maximaal tot z’n recht komt. ”
Marianne: “Joop heeft een beeld in zijn hoofd en daaraan moet het beantwoorden. Als er dan iets in zijn ogen niet klopt, dan kan hij daar wel een beetje moeilijk over doen, ja.”
Joop: “Een auto bouwen is niet zomaar iets. Bij grote automobielfabrikanten bemoeien veel mensen zich met het product. Hier zijn dat er maar een handjevol. Dus die worden dan wellicht wat zwaarder belast. De verantwoordelijkheden per persoon zijn groter. Daarbij ben ik niet echt een feestvierder. Ik werk graag en ben daar dan heel serieus in. Dus wellicht dat dan zo’n beeld ontstaat.”

Joop Donkervoort 2

Ze zeggen ook dat jij wel gromt en blaft, maar niet bijt…
Joop: “Oh, dat is aardig, toch? Geen idee wat ze ermee bedoelen…”
Denis: “Ik denk dat zo’n uitspraak kan ontstaan als je mijn vader net leert kennen. Dan is het soms moeilijk om de eerste klik te vinden. Leer je hem beter kennen, is er wel degelijk vaak een klik en die gaat zelfs wat dieper dan normaal. ”
Marianne: “Joop zit vaak zo in zijn eigen wereld, helemaal gefixeerd op de auto’s en het werk, en daardoor komt hij wellicht ‘bozer’ over dan hij is. Zijn concentratie wordt wellicht uitgelegd als boosheid. Terwijl het meer serieusheid is.”
Joop: “Ja, ik houd van diepgaandere gesprekken, ik ben niet zo van de koetjes en de kalfjes.”

Donkervoort D8-GT4

Hoe verklaren jullie het feit dat er in benepen Nederland ruimte blijkt te zijn voor een eigenzinnige autobouwer zoals jij?
Joop: “Dat is een gevoelig onderwerp. Want in wezen is die ruimte er niet. Wij bestaan voor 70% door verkopen aan klanten uit de ons omringende landen. In Nederland zouden wij succesvoller kunnen zijn ware het niet dat het Nederlandse product in zijn algemeenheid vaak een lager imago heeft bij Nederlanders dan bijvoorbeeld Duitse of Franse producten. In Nederland is er weliswaar een grote enthousiaste groep autoliefhebbers, maar de verering van Nederlandse producten is niet zo groot in vergelijk met andere landen. Pas als een merk of product verdwijnt uit Nederland , merk je pas hoeveel erom gegeven is. Denk aan Fokker bijvoorbeeld.”
Amber: “Ja, Nederlanders zeggen ook vaak: ‘Wat van ver komt, is lekker.’
Marianne: “Nederland is ook geen autoland, Duitsland staat bekend om zijn auto-industrie. Maar Nederlanders zouden wel eens trotser mogen zijn op hun eigen producten. Er zijn in de afgelopen jaren mooie merken verdwenen.”
Denis: “Iedereen ter wereld kent Heineken. En daarom zijn we trots op Heineken. Donkervoort is niet over de hele wereld bekend. Zouden we dat wel zijn, dan zouden veel meer mensen trots zijn op ons merk.”
Joop: “Er zijn verder maar weinig autofamiliebedrijven over. Morgan is een voorbeeld. Daar zie je ook een meer conservatieve modellen politiek. Ik wil dat ook graag zo houden, het is belangrijk voor de herkenbaarheid. Ook voor modellen die we over tien jaar wellicht uitbrengen, je moet die familieband erin blijven zien. Er zijn inmiddels veel klanten die hun 5de of 6de Donkervoort rijden. Dat geeft mij wel een goed fundamentgevoel, zo van: Wij bestaan.”

Amber Donkervoort(Amber Donkervoort)

Waarom ligt het onderwerp gevoelig?
Joop: “Omdat wij het regelmatig hebben over de vraag naar welke landen we zullen uitbreiden. Als we dat willen, moeten we die landen meer aandacht geven. Maar we willen hier ook niet weg. Dus dan sta je voor de vraag – en die ligt gevoelig – zullen we hier alleen blijven als servicepunt omdat de markt hier te klein is? En uitbreiden in een buitenland? Of blijven we hier en stellen we ons tevreden met de kleinere markt? Dat blijft een vraagteken.”

Amber, wat is de reden dat ook jij nu werkzaam bent in het bedrijf ?
Amber: “Ik was nooit zo autominded. Door mijn stage in China bij een automotive bedrijf werden mijn ogen geopend. Het leek mij een goede zaak om werkervaring bij ons eigen bedrijf op te doen. En tot nu toe bevalt het heel goed.”

Is het leuk om in een familiebedrijf te werken ?
Denis: “Absoluut. En het is ook niet zo dat we de hele dag met elkaar te maken hebben. Tuurlijk, we drinken ‘s ochtends een kop koffie samen en we overleggen, maar we hebben ieder een eigen functie in ons bedrijf.”
Joop: “Mensen denken wel eens dat we dag en nacht over de zaak spreken. Maar we proberen dat wel te beperken tot werktijd en in de auto. Hoewel, het is als verliefd zijn, dan kun je moeilijk over iets anders praten.”
Marianne: “Ook tijdens de maaltijden thuis wil het onderwerp nog wel eens langskomen… Dat gaat vaak ook ongemerkt en dat komt ongetwijfeld omdat het ons aller interesse heeft.”
Joop: “We hebben er wel bepaalde afspraken over gemaakt. En dat moest voornamelijk omdat ik er bij wijze van spreken 7 dagen per week 24 uur per dag over door kan gaan. En dat is toch wat te belastend.”
Marianne: (lacht) “Joop is qua gespreksstof duidelijk autogericht. Hij heeft het er graag over. Het komt dan ook voor dat als wij het over een ander onderwerp hebben hij zich even afzondert om iets in zijn tekenblokje te krabbelen.”
Joop: “Het voelt niet als werk hoor. Ik denk gewoon graag na over de auto in een breed perspectief. Je hebt niet alleen te maken met ‘mooi’ maar ook met het feit dat het politiek een moeilijk item is. Je hebt je te houden aan keuringseisen, CO2-uitstoot, noem maar op. We worden door de politiek heel duidelijk een richting in gedrukt. Dat betekent dat we daar ook over moeten nadenken. We denken aan het milieu, dus zullen er biocomposieten gebruikt worden bij de materiaalkeuze. Je ziet de autowereld veranderen. Ook door mode en trends. En te midden van dat alles moet ons merk, onze bouwstenen, overeind blijven. Wat mij betreft blijft het altijd een sigaar met vier wielen. ”

donkervoort d8 custom

Zijn jullie klanten dan wel gevoelig voor de ‘groenfactor’?
Joop: “Tja, ‘groen’ is geen emotionele eigenschap. Wij verkopen juist heel sterk emotionele producten. En dus leggen we daar ook de nadruk op. Maar als je een Donkervoort ook nog ‘groen’ kunt verantwoorden bij je buurman of wie dan ook, dan is dat meegenomen.”

Denis Donkervoort(Denis Donkervoort)

En een elektrische Donkervoort, zit dat erin?
Joop: “De huidige elektromotoren hebben nog niet de emotie die de huidige benzinemotor kan overschaduwen. Zolang dat het geval is, komt er geen elektrische Donkervoort. Pas als je met een elektrische motor van 0 naar 200 zou kunnen spuiten in 2 seconden en een verbruik hebt van twee dubbeltjes op de 100 km. Dat kan geen enkele benzinemotor.
Bij een GT4 race evenement kan ik me er nog niets bij voorstellen. Een Aston heeft een bepaald geluid, een Lambo een ander en ook een Donkervoort heeft weer een heel eigen timbre. Die emotie, die kippenvelfactor is niet te evenaren. Dat zou hetzelfde zijn als naar een concert gaan van je favoriete band en dan sta je daar met z’n duizenden, en er komt alleen maar een soort gefluister uit. Dat gaat dus niet, geluid is heel belangrijk.”

En het inbrengen van kunstmatig geluid dan?
Joop: “Nee. Wij zijn van het echte werk. Echte materialen, eerlijk, puur. We zeggen vaak: onze auto’s zijn meer als een muziekinstrument, een vleugel bijvoorbeeld. Er zijn natuurlijk keyboards waarmee je met weinig moeite ook zo’n soort geluid kunt produceren. Maar de liefhebber prefereert het echte werk. Het is voor mij echt de gruwel om me voor te stellen dat je je eigen geluid kunt kiezen. Zo van: ‘We doen het Ferrari-geluid vandaag..’. Brrr. Als de hele opinie wat dat betreft zou veranderen, dan hebben we best een probleem. Als iedereen gewend is aan ‘fake’, en écht en authentiek niet meer hoeft. Of ik daar bang voor ben? Tja, de afgelopen tien jaar wordt fake steeds meer geaccepteerd in de markt. Ik vind dat wel jammer, ja.”

Donkervoort D8 Bullit

Waarover zijn jullie het oneens?
Joop: “Bij mij zijn in de loop der jaren wel eens ideeën boven gekomen die nu ook weer bij mijn kinderen bovendrijven. Ik weet dan al dat iets niet werkt. Ik moet dan oppassen dat ik ze niet demotiveer. In dat opzicht is ervaring heel vervelend.”
Marianne: “Klopt. Je probeert dan wel ervaringen over te brengen, maar soms moet je dat ook niet doen. En mensen hun eigen fouten laten maken. Maar dat is best moeilijk, als je ziet dat iemand in een valkuil trapt, zie dan maar eens je mond te houden. “
Denis: “Als ik een factuur maak bijvoorbeeld, dan vind mijn moeder het niet altijd goed.”
Marianne: “Ik probeer dan uit te leggen dat het je het ook op een andere manier kunt doen zodat de collega ’s van de andere afdeling er niet zoveel werk aan hebben. Zoiets kan wel eens tot onbegrip leiden.”
Amber: “Toen ik hier kwam werken, had ik niet het gevoel dat ik het wiel opnieuw moest uitvinden.”
Joop: “Over ervaring gesproken: Denis racet al sinds zijn achtste en het is gemakkelijk om dat traject verder uit te bouwen en niet het administratieve. Voor Amber geldt dat Donkervoort Events een redelijk nieuw vakgebied is. Deze afdeling was in opbouw. Dat is dus een terrein waar we allemaal niet zoveel vanaf wisten. Voor haar is het dus gemakkelijker om daar haar eigen ideeën in te brengen. Ze is een aanwinst, mede om haar talenkennis.”

Marianne Donkervoort(Marianne Donkervoort)

Hoe ging dat met salarisonderhandelingen?
Joop: “Als familielid heb je toch een voorbeeldfunctie. Dus dat wat je verdient moet iets zijn waarmee iedereen in het bedrijf het mee eens moet kunnen zijn. Ik denk wel dat iedereen kan beamen dat we allemaal ons geld dubbel en dwars waard zijn. Zij krijgen dus zeker niet meer omdat ze onze kinderen zijn. Het is eerder andersom.”

Is het gemakkelijker of moeilijker om ruzie te maken binnen een familiebedrijf?
Denis: “Als ‘gewone’ werknemer kun je niet tot het uiterste gaan als je het ergens niet mee eens bent. Dat je dat als familielid wel kunt doen, is zowel een voordeel als een nadeel. Waar een ander wellicht z’n mond houdt en denkt: ‘Als ik dit zeg raak ik misschien mijn baan kwijt’, kan ik me wel uiten. Nu is het zo dat er in ons bedrijf een bepaald respect overheerst, dus de dingen zullen niet snel escaleren.”
Amber: “Meningsverschillen kan ik net zo gemakkelijk hebben met een van mijn ouders of met Denis als met iemand anders die hier werkt.”

Wie neemt het bedrijf straks over?
Joop: “Die vraag schuif ik steeds ver voor me uit. Dat komt natuurlijk ook omdat ik zelf denk dat ik nog zo jong en sprankelend ben. (lacht). Voor anderen is dat blijkbaar anders, want die vraag komt de laatste tijd zo vaak langs… . Kennelijk wordt het tijd dat ik er nu eens over na moet denken. Ik heb het nog niet helemaal op de rit… ”
Marianne: “De vraag wordt nu automatisch gesteld omdat de twee kinderen in het bedrijf werkzaam zijn. Maar er valt nog niets over te zeggen, ze zijn hier nog maar zo kort. Dat moet zich nog voegen. Uiteraard zou het mooi zijn, maar misschien kiezen ze straks beiden voor iets anders.”
Joop: “Het moet geen harnas voor ze zijn, het is geen verplicht nummer. Ik heb mijn vader tenslotte ook niet opgevolgd. Hij had ook een familiebedrijf, met zijn twee broers samen en bij hen was het niet altijd even gezellig. Wat ik vooral belangrijk vind is dat je te allen tijde met elkaar blijft praten. Als je problemen niet uitspreekt en elkaar de rug toe keert, worden de problemen alleen maar groter. Mijn vaders vader is vrij vroeg overleden waardoor alle broers blijkbaar druk voelden van: ‘We moeten dit voortzetten’. Of het dus helemaal uit vrije wil gebeurde, weet ik niet. In ieder geval waren er veel strubbelingen en dat was dus geen goed voorbeeld. Ik heb nooit de ambitie gehad om in dat bedrijf te gaan werken. Daarbij was ik altijd al aan het tekenen richting auto’s. Dus deze ontwikkeling was logischer.”

Donkervoort-achter

Wat gebeurt er met jou als je met auto’s bezig bent, als niemand kijkt?
Joop: “Het mooiste moment is als ik iets op papier heb getekend, of iets heb gekleid dat alles heeft wat ik wil. Het is net als met een liedje, je probeert een heel evenwichtige compositie te creëren. Zo’n zelfde diep emotioneel gevoel kreeg ik toen onze auto in Dubai 24 uur achter elkaar bleef rijden op een top 5 positie.. Daarmee zijn we met het hele bedrijf maanden aan de slag geweest. Er kan zoveel stuk gaan, dat duizelt je. Vervolgens denk je dat je overal aan hebt gedacht, gaat net dat ene schakelaartje stuk. Of er schiet een kabeltje los, of we hebben een klapband, of worden aangereden. Als alles heel blijft, ben je zo blij. En het gekke is, zo’n auto ziet er dan in mijn ogen meteen veel mooier uit. Met al die butsen en vlekken, mooier dan ooit. Dat doet me veel.”
Amber: “De auto kwam van de week terug uit de container en we hadden allemaal zoiets van: zucht, hij is weer thuis! En we gingen hem allemaal even aaien. Heel raar, maar er zit inderdaad veel emotie in. Ons aller bloed, zweet en tranen. ..”

Donkervoort

Tranen ook?
Denis: “Ja, mijn vader kan soms heel emotioneel zijn hoor.. Toen we over de eindstreep kwamen moesten we allemaal wel even wat wegpinken. Hij ook. Racen is natuurlijk mijn passie. Ik kart al vanaf mijn 8e lang en als jochie wilde ik natuurlijk Schumacher worden.
Met het racen in onze auto’s is er nog een extra doel bij gekomen. Het helpt ook bij het ‘verkopen’ van je merk. Ik draag op die manier een steentje bij.”
Marianne, is jouw autoliefde ontstaan omdat je van Joop ging houden?
Marianne: “Ja, ik had het kunnen weten. Als we in Saint Tropez op vakantie waren, waar andere mannen naar mooie vrouwen kijken, keek hij vooral naar mooie auto’s . Ik houd ook van mooie auto’s en ik rijd nog steeds graag in de onze. Dat was vroeger al zo, ik deed woon-werk verkeer naar het Amsterdam Confectiecentrum, waar ik werkte, in de Donkervoort. Ook heb ik zowel Amber als Denis naast me gehad in de Maxi Cosi.”
Amber: “Sterker nog, ik ben toen ik net geboren was, opgehaald uit het ziekenhuis in de Donkervoort! Ik ben ook meer van de beleving. Ik vind het bijvoorbeeld super om met de auto te rijden na een lange werkdag. Kap open, wind door je haren en gaan. Even niets aan je hoofd. Ik geloof ook niet dat vrouwen minder van auto’s houden, het gevoel is wellicht een beetje anders.”
Denis: “Auto’s zijn ons nooit door de strot geduwd. Natuurlijk kwam pa liever naar een kartwedstrijd kijken dan naar een voetbalwedstrijd.”
Joop: “Nee, ik duw niet. Want als iets als druk ervaart, verzet je je daar onmiddellijk tegen. Denis wilde het zelf. Ik herinner me zijn eerste kart nog wel. Die ging hij van zijn spaargeld kopen en hij moest zelf onderhandelen. Ondertussen had ik natuurlijk allang een deal gemaakt met de verkoper” (lacht).

Waar hebben jullie elkaar eigenlijk ontmoet, Joop, Marianne?
Joop: “Bij het uitgaan in de omgeving van Rotterdam.”
Marianne: “Het was in die tijd dat er veel bands optraden, zoals Golden Earring en Jerney Kaagman bijvoorbeeld. Joop vroeg me heel traditioneel ten dans en we maakten een afspraakje. Hij zat destijds op de IVA en had allerlei ideeën, onder andere over dat hij over de grens wilde werken. Spannend, dat wilde ik ook wel. Wij zijn als eerste naar Frankrijk gegaan en ik daarvoor was ik au-pair om de taal te leren. We zaten heel duidelijk op een lijn. Die klik hebben we nog steeds, in goede en slechte tijden.”

En jij Joop, waarop viel jij bij Marianne?
Joop: (lacht ongemakkelijk.) “Ehm. Dat is al zo lang geleden”.
Maar de eerste auto waar je verliefd op werd weet je vast nog wel…
Joop: “Nee, dat weet ik natuurlijk ook niet meer…”(Gelach alom…)

5 Comments on “De Donkervoort Clan: een interview

  1. Moet je absoluut doen!
    Heb in een D8 Cosworth gereden en dat voelde al alsof je door een reuzenelastiek gekatapulteerd werd. Kan me voorstellen dat de huidige modellen daar nog een flinke schep bij op doen.
    Overigens kon je in de D8 Cosworth ook heerlijk ‘lui’ rijden, je hoefde niet constant te trappen. Al nodigde het geluid van de waste-gate (of is ‘t nu een dump-valve?) daar wel toe uit…
    Grommmm… Pfoeeh… Geweldig! 😀

  2. Het was geweldig!
    Barst van de energie: Heb zin om de MGB uit elkaar te halen zodat die gespoten kan worden… Moet alleen nog ‘even’ ruimte zien te regelen.

Leave a Reply to Klassiekerrally Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*