Bye bye pook en pedaal?

De automaat wordt mateloos populair

Vlak nadat ik mijn rijbewijs haalde, vertrok ik voor een jaar naar de USA. Daar reed ik behalve in allerlei slagschepen van de merken Buick, Cadillac en Chevrolet ook vaak in een Mitsubishi Pajero. (Ik heb het nu over 1987-1988).

Deze auto’s hadden allemaal één ding gemeen: automatische transmissie. Handmatig schakelen is in de States bepaald geen gemeengoed met als gevolg dat ik – toen ik terug kwam naar Nederland – dan wel veel wereldwijzer, maar ook behoorlijk schakellui was geworden. Ik kan me het eerste herintredende ritje op Nederlandse bodem nog goed herinneren: de motor van mijn moeders Mini die voor verkeerslichten continue afsloeg en het schaamrood dat me constant naar de kaken steeg. Gelukkig zat het kunstje met pookje en pedaal er binnen een paar dagen weer in en tot een paar jaar geleden vond ik het veel fijner rijden. Bij een handgeschakelde zie je de toerenteller stijgen en dalen en je hoort aan het motorgeluid wanneer je op- en terug moet schakelen. En dus heb je meer echt contact met de motor waardoor je vlotter kunt accelereren. De oude automaten waren traag als een slak en je zat iedere keer als er van verzet werd gewisseld heen en weer te schokken op je stoel. Dat is niet fijn als bestuurder, maar al helemaal niet als passagier. Ik kan me menig ritje heugen waarbij ik groenig van misselijkheid uitstapte. Aldus verbande de automaten naar het land van de bejaarden, totdat ik de destijds nieuwe Volkswagen Passat Variant met zogenaamde DSG-bak reed. Deze ‘Dual Shift Gear’ bedient je zonder allerlei schudverschijnselen als een butler!

Het is net of hij je gedachten kan lezen, want nog voordat je kunt denken: ‘ik moet schakelen’ heeft deze automaat ’t al voor je gedaan. En wel zonder dat je er ook maar iets van voelt! Volkswagen was een pionier met deze automaat met dubbele koppeling en inmiddels zijn er meer merken – Ford bijvoorbeeld – die iets soortgelijks op de markt brengen. Ik ben dan ook helemaal genezen van mijn antipathie en vind de moderne automaten vooral een zegen bij het rijden in de file. Toch zijn er ook momenten dat ik denk: ‘Nu even niet!’ Zo vind ik automatische transmissies in sportwagens met veel vermogen vaak nog niet je-van-het. Bij sportbolides hoor je zelf te schakelen en op die manier contact te maken met het beest (de motor) onder de kap of achter je. Bovendien kunnen hi-power beesten hun vermogen bij het optrekken niet goed kwijt, waardoor je wel heel voorzichtig en als je niet oplet vreemd schokkerig wegrijdt. Maar misschien verander ik volgende week wel van gedachten. Dan rijd ik namelijk in de vernieuwde Porsche 911 waarin de nieuwe 7-traps PDK-automaat met zo’n dubbele koppeling wordt geïntroduceerd. Hij schijnt zijdezacht te schakelen. De Duitsers met hun technische hoogstandjes kennende ga ik wéér voor de bijl…

Via deze link lees je deze column en meer autonieuws op Vrouwonline.