Als vrouw werken in de autobranche

Op het gewaardeerde collega-weblog Autoblog vond ik dit oproepje in columnvorm. Ik heb er even een deel uitgenomen dat mij aansprak, en erop gereageerd. Zie hier:

Ik ga even in op deze quote uit de originele tekst: “Schijnbaar is er bij vrouwen niet veel behoefte om echt de automotive sector in te gaan. Iets wat ik vreemd vind, want als je vrouwen om een mening vraagt over een auto, dan hebben ze er één.”
Mijn reactie: Er is bij vrouwen in eerste instantie denk ik wel interesse om het over auto’s te hebben, de branche in te gaan en om er (zoals in mijn geval) over te schrijven. Maar de meeste vrouwen laten zich ervan weerhouden/afschrikken door twee factoren:
1. Ze doen zich liever voor als onwetend omdat ze bij voorbaat al weten dat het onnozele discussies – en soms ruzie – met mannen gaat opleveren. Mannen kunnen over het algemeen namelijk niet tegen afwijkende meningen als het over ‘hun’ onderwerpjes zoals voetbal en auto’s gaat. Zeker niet als die van een vrouw komt. Dus zien de dames van het hele gezeik af en doen ze zodra het onderwerp voorbij komt of ze blond zijn.
Begrijpelijk, wat mij betreft. Wel jammer voor de branche zelf, want die zou best veel kunnen hebben aan de mening van vrouwen.

2. Vrouwen die toch de ‘branche’ ingaan stuiten allereerst op probleem nummer 1. En haken dan alsnog af. Een kind krijgen wordt dan vaak gemakkelijker gevonden it’s only natural.
Vrouwen die toch doorgaan (zoals ik) kunnen hoe je het ook wendt of keert niet helemaal zichzelf zijn in een door mannen gedomineerd vak. Stel je je namelijk A. op als een normale, open en dus kwetsbare vrouw die dingen vraagt als ze het niet weet. Dan krijg je al gauw het etiket ‘zwak’, ‘dom’ of ‘niet kundig’.

Stel je je na dit soort reacties vervolgens B. zakelijk en hard op en speel je het spel als een man, dan ben je een bitch en behandelen mannen je als hun ‘gelijke’. Wat dan inhoudt dat je continue domme seksistische grapjes aan moet horen en dat ze in het werk ‘de strijd’ met je aan te gaan. Doen ze bij elkaar tenslotte ook. Dan ben je dus wel helemaal geaccepteerd en hoor je erbij, maar dat wil nog niet zeggen dat dit een leuk klimaat is om als vrouw in te werken. Ik voel me in elk geval vaak een soort buitenaards wezen tijdens introducties tussen al die mannen. Vrouwen werken over het algemeen graag SAMEN. Je vult elkaar aan, de een kan dit goed, de ander dat. Op die manier kom je samen tot een hoogtepunt (hey, toevallig niet?) Je laat elkaar in de waarde. En dat is wat veel mannen (in de autobranche vooral) nog moeten leren, vind ik. Strijd is volkomen onnodig en overbodig…