Suzuki Ignis: Vurig opdondertje

Suzuki Ignis: Vurig opdondertje

Ergens las ik dat de nieuwe Suzuki Ignis met zeer gemengde gevoelens werd ontvangen. Er waren types die ‘m totaal niet snapten en mensen die er direct mee wegreden. De wagen maakt een uitgesproken indruk en dus verbaasd het me niet dat dit commentaar oplevert. Ik behoor tot de fans en vermoedelijk bevind ik me in behoorlijk goed gezelschap want dit vurige (Ignis betekent vurig) Japannertje blijkt niet aan te slepen.

Na een paar jaar ‘anders’ (lees: Oud O-zo-geel Opeltje) te hebben gereden, vond ik het tijd om weer een knap bakkie aan te schaffen waarmee ik onderweg naar interviews niet olie bijvullend langs de snelweg kon worden aangetroffen. Het was té gênant dus moest er een kleine betrouwbare roadrunner komen. De euro’s die ik ooit parmantig opzij legde om een hoogst eigen Porsche Cayman ♥ te kopen zijn helaas allang aan andere, meer noodzakelijke zaken besteed. Budget telt tegenwoordig bij Carwoman en dus keek ik in de A-hoek. Waar ik tot mijn verrassing bekende vormen voorbij zag komen. En: een hogere instap, plus meer ruimte dan in ‘t gemiddelde asfaltgebakje: hoe handig voor een paardengek die nogal eens zadels en ander tuig vervoert!

Laat mijn allereerste autootje – we spreken 1987 – nu een Suzuki SC 100 zijn geweest.  En laten de Japanners, die nu heerlijk uit hun eigen heritage putten, voor dit mini-suv’je gebruik hebben gemaakt van designelementen van het legendarische tweezittertje waarin ik een tijdlang het woon-werkverkeer tussen Alkmaar en Utrecht onveilig maakte. Ik zag het weer helemaal voor me, ik kortgerokt op de skai-leren bekleding met knorrend motortje achterin en sturen maar; het leken wel vakantieritjes. Totdat de koppeling niet meer helemaal meewerkte en ik steeds in z’n drie moest optrekken. ‘De vlo’ zoals ik het zwarte skatje had gedoopt, was aan z’n eind. Ik verkocht ‘m aan een liefhebber voor dezelfde prijs als dat ik ‘m had aangeschaft, de SC 100 is nu een collectors-item.

In de Ignis herken ik direct de siersleuven in de C-stijl en de compacte body met ultrakorte neus en compacte kont. Ook kreeg de mini-suv-lookalike elementen van de Swift; de hoge, sportief ogende raampartij en van de Vitara de stoere koplampen en motorkap mee. Lekker ijgen weis en een vleugje stoer: helemaal des Carwomans! De stoelen zitten als gegoten en geven ook na lange ritten geen hernia-verschijnselen. En dat de 1.2 liter, 90 pk sterke motor tijdens een testrit (met dank aan Autoplaza Suzuki waar dit direct kon) ook nog eens heel best aanvoelde, speelde ook mee. Soepel schakelend, redelijk wat pit in het hogere toerenbereik (120 Nm bij 4400 tpm) en vlot sturend zonder gevoelloosheid: ik heb mijn asfaltpartner voor de komende jaren binnen.

Minpunten:

*De tablet-achtige uitvoering van het audio-navigatiesysteem is prachtig en het touchscreen werk feilloos. Alleen kun je het scherm niet naar de bestuurderskant richten waardoor je tijdens het bedienen en navigeren nog wel last hebt van verkeerde lichtinval. *Het stuurwiel had wat dikker mogen zijn zodat het lekkerder in je handen ligt en de sleutel is niet opklapbaar. *Zowel bekleding als matten zijn mooi, maar niet robuust en snel vies. Kennelijk is er niet voor een vuilafstotende kwaliteit gekozen waardoor ik – regelmatig smoezelig gebroekt en gelaarsd – al gauw ben aangewezen op beschermende fleecedekentjes en een extra mat. *Het exterieur vind ik top en er zitten standaard mooie velgen op. De banden zijn 15 inch breed en hadden voor het stoer/mooi gevoel 16 of zelfs 17 inch mogen zijn. De achterkant van de Ignis oogt hoog en smal en de smalle bandjes accentueren dit nog eens.

Pluspunten:

*Het ‘grote auto’ gevoel! Zelfs in de storm blijft de enigszins hoge, lichte auto (960 kg) auto behoorlijk routevast en ook bijrijders hoeven geen opvouwende kwaliteiten te hebben. *Design. Deze kleine heeft suv-achtige trekjes (er is ook een 4×4 Rhino variant, red.) terwijl hij klein genoeg is om er ook in de stad en op smalle weggetjes fijn mee te toeren. De draaicirkel van 9,4 meter is fenomenaal, kom daar maar eens om bij Landrover 😉 *De aankleding is standaard behoorlijk compleet en het tablet-achtige infoscherm is voorzien van smartphone linkage, wifi en bluetooth en is gemakkelijk bedienbaar. *De navi doet niet onder voor TomTom. *Het stuur is in hoogte verstelbaar en de achterbank kan niet alleen neergeklapt worden, maar om de kofferbak groter te maken ook naar voren geschoven worden. *Het getinte glas achter is cool!

Conclusie: retecool karretje voor zowel stads- als plattelands-asfalt. En dat alles voor een schappelijke prijs. Suzuki does it again!